Sukienka dla Hani

Moja córcia Weronika ma coś o czym marzy chyba większość kobiet...Pełną szafę ślicznych ubranek. I to nie dlatego, że ciągle jej coś kupujemy. O nie. Przez 2,5 roku jej życia nie kupiłam jej ani jednej sukienki czy spódniczki (spodenek też nie). Jedno cudeńko kupiłam gdy byłam jeszcze w ciąży - nie mogłam się powstrzymać.
Te wszystkie skarby z jej szafy pochodzą głównie od moich dwóch przyjaciółek Monik, mojej siostry ciotecznej Agaty i żony mego ciotecznego brata - Niny. A dokładniej od ich córeczek.
Pora zacząć się odwdzięczać. Pierwsze 'dziękuję' szyję dla Hani - starszej córki mojej przyjaciółki Moniki.
Materiał to śliczna szaro-fioletowa wełenka, z której uszyłam spodnie mężowi i zamierzam uszyć sukienkę również sobie.
Wykrój wybrała Monika - z Burdy dla dzieci 1/2009
Początek był łatwy - skroiłam materiał:

Wszyłam suwak

Trochę trudniej poszło mi wszycie podszewki, jakoś tak za dużo jej było;)
Ale najwięcej umęczyłam się z podszyciem podszewki do zamka...

Jak widać mogło to być zrobione lepiej...
Na szczęście prawa strona wygląda przyzwoicie:

Jeszcze przed ostebnowaniem podkrojów i przyszyciem szlufek:

A teraz dumam ile koronki ma wystawać spod sukienki... I nie mogę się zdecydować - czekam na opinię przyszłej właścicielki... Niby bardziej podoba mi się wersja krótsza, ale początkowo specjalnie szukałam szerszej koronki, żeby więcej jej mogło wystawać...