Mój cudowny Łucznik

Trochę byłam ostatnio zakręcona tym szyciem i zapomniałam pochwalić się moim cennym nabytkiem. Oto półwiekowy Łucznik KL86, po którego specjalnie jechałam pod Poznań.

Cudny, prawda?
Po kilku tygodniach w serwisie mogę się nim wreszcie nacieszyć. Przede wszystkim jest zdecydowanie cichszy od mojego nowego Łucznika - Julii (to zasługa rotacyjnego bębenka). No i ma regulację docisku stopki, więc mogę szyć nawet bardzo grube tkaniny... Niestety przy transporcie z serwisu rozregulowałam mu długość ściegu i strasznie drobi. A ponieważ jest niemożliwie ciężki i nieporęczny, nie wiem czy chce mi się go znowu rozmontowywać i wieźć do serwisu, zwłaszcza, że ponownie wiozłabym go z niezabezpieczonym spodem... 
W końcu najważniejsze jest to, że maszyna szyje, tyle że na 5 szyje jak na 3, a na 3 drobi jakby się nie mógł zdecydować w którą stronę ma szyć...


A przy okazji okazało się, że niepotrzebnie złorzeczę na Julię. Miałam wobec niej zbyt duże wymagania. Kropeczki między oznaczeniami S1 i S2 wcale nie oznaczały kolejnych stopni długości ściegu. Są tam tylko ozdobnie, bo ściegio elazstyczne mają w modelu Juluia 2009 tylko 1 długość ściegu. Ustawianie na kropkach zamiast wydłużyć ścieg sprawiało, że maszyna głupiała. Szyła do tyłu, dowolnie wydłużała i skracała ścieg... a ja się wściekałam. Teraz ustawiam równo na S1 i szyje jak marzenie... Przy okazji Pan w serwisie pokazał mi jak zmienić docisk stopki - jest ukryty, ale dostępny bez zrywania plomb! Więc okazuje się, że to wcale nie taki zły model...inne nowe Łuczniki tego nie mają.